I want it darker

De wereld wordt donker, en mijn stemming ook. De eerlijkheid ligt steeds een stap voorbij mijn bereik. Antwoorden zijn altijd een drempel verder. Ik voel me afhankelijk en wil me oprollen – Maar het is gewoon herfst, en ik adem mee met druipende boomkruinen. We ademen ons een warm nest, een leger onder het duin. Daar rol ik me op en zonder ik me af. Zo wil ik de komende maanden doorbrengen. In mijn leger: van zand en konijnenlijfjes.
Maar dan valt een prachtig verhaal mijn kant op: Mart Smeets vertelt bij DWDD hoe Leonard Cohen aan zijn laatste cd begon. Er schuilt een liefde onder die cd. Goodbye Marianne. Een ingewikkelde jeugdliefde die niet kon of mocht of lukte – whatever. Marianne is overleden. En Cohen voelt zijn einde ook naderen. Het resulteert in een diepgelovige, donkere cd van de man die misschien nog ietsje meer de nobelprijs voor Literatuur verdiende…
Ik bestel de cd direct bij bol.com. Er wordt verzekerd dat hij de volgende dag in mijn brievenbus ligt. Via de app van Post NL volg ik de bezorger. Opeens, zaterdagavond om 18:15, licht mijn schermpje op; de cd is zojuist in uw brievenbus afgeleverd. Ik ren de trappen af en open mijn postbus; leeg!
Wat?! Waar is mijn cd?!
Het is zaterdagavond, en niemand zal hem nu nog komen brengen. Waarschijnlijk heeft de bezorger zich in de straat of het flatnummer vergist. Mijn felbegeerde muziek ligt bij Gerrit Jansen of Petra Pietersen in een stille postbus. Tot nader orde. Ik mail zowel Post NL als bol.com over mijn teleurstelling. Bovendien: ik heb wel al betaald… hoe moet dat nu…?
De volgende morgen vroeg krijg ik antwoord van een jongeman van bol.com. Of is het een vrouw die zich Wouter noemt, voor de vrouwelijke klanten? In ieder geval vertrouwt Wouter me toe dat hij de cd per direct nogmaals naar me toezendt – kosteloos uiteraard.
Fantastische service. Ik antwoord Wouter dat ik blij ben, en dat ik de andere cd – zo deze nog boven water komt – meteen zal retourneren.
Een paar uur later krijg ik antwoord van Bas: “Bedankt, Marinet voor je eerlijkheid. Mocht de eerste cd terecht komen, dan kun je deze kosteloos retourneren.”
Vanmiddag wordt de cd bezorgd.
Even later klinkt de zwaar versleten, slepende stem van Cohen uit mijn ghettoblaster in de keuken, waar ik iets bekokstoof van linzen, komijn, koriander en gember. Tranen kruipen tegen de ramen op. Zo’n jong blij puppy als ik altijd ben, mail ik medewerker Bas dat ik superblij ben met de snelle service. En alsnog bedankt, etc……..
Weer krijg ik binnen een half uur antwoord, deze keer van Arjan. “Fijn om te horen, Marinet. Tevens wil ik je complimenteren met je muzieksmaak. Erg goeie muziek. Veel luisterplezier gewenst. Groeten, Arjan.”
Wat een leuk èn slim compliment van die klantenservice. Of het nu gemeend is of niet: ik vind mezelf opeens toch wel een kenner. Herkend door Arjan en Bas en Wouter van bol.com. Yeah, right.