Mijn voorjaarsvakantie begon met een afspraak tussen de bomen in Kalmthout, België. Hoewel, donderdag lag ik al in de sauna uit te blazen van drukke weken voor drukke klassen. Maar goed. Op naar Kalmthout. Een prachtige naam voor een dorp trouwens. Mijn vriendin en ik troffen elkaar bij het Arboretum, voor een wandeling en goede gesprekken. Ach, wat zou het hier betoverend zijn in de lente, wanneer alles in bloei staat. Goed plan 1: om de paar maanden afspreken voor een fijne wandeling, zodat we tegelijkertijd kunnen beleven hoe deze bomen veranderen onder de seizoenen.
Maar eigenlijk was het nu ook prachtig: kale bomen tonen hun skelet, het geraffineerde binnenwerk van stam en takken, waarmee ze zich staande houden en naar de hemel reiken.
Stel dat je dat geraamte ook bij ons kon zien. Zou er net zoveel diversiteit zichtbaar worden? Zou je kunnen zien hoeveel pogingen iemand deed om overeind te blijven? Hoe dapper ze naar het werk ging? Hoe ze haar kinderen grootbracht, zonder liefdevol netwerk? Hoe ze vergeefs verliefd werd, op de verkeerde, en dan maar naar de zon opkeek, beschutting zocht achter een grote vent, soms een botje brak en weer doorging, want je kunt nooit achteruit leven. Zou je zien hoe hij zich vermande en sterker voordeed, om haar niet te verontrusten? Misschien is het maar beter dat we ons verstoppen achter huid en kleding – zo fraai zijn we niet altijd in doen en laten.
De wandeling tussen bloeiende hazelaars (Hamamelis – geneeskrachtige werking) was heerlijk. Beter dan het oorspronkelijke plan om Antwerpen in te gaan voor museumbezoek. De drukte van de afgelopen periode liet zich makkelijk afschudden onder de zachte veertjes van torenhoge dennen en cipressen.
En ik werd verrast, als Witte Vrouw in Transformatie (eh… haar woorden, hoor), met drie witte boeken omdat ik vorige maand jarig was. Het Iers Dagboek van Benoîte Groult, De easy Vegeterranean, en het essay Wat belangrijk is, door J.K.Rowling uitgesproken tijdens afstuderen van Harvard studenten. Over het belang van mislukken en de kracht van verbeelding. Ik kan Rowling onderschrijven: af en toe mislukken doet een mens goed, het is leerzaam en je zult merken dat je nieuwe takken op andere plekken vormt… best handig.
Het is ook leuk om boeken uit iemands eigen kast te krijgen; persoonlijke aanbevelingen waarmee we tegelijkertijd papier recyclen.
De easy vegeterranean is het vervolg op De Vegeterranean, een succesvol kookboek van een inmiddels beroemd hotel in Umbrië, waar je verrukkelijk vegetarisch eten op sterrenniveau krijgt. Ik hoop er ooit heen te gaan! Uiteraard deelden we ervaringen uit eigen keuken. Zij: ik kan niet zonder vlees koken, want mijn man en kinderen protesteren. Ik: je kunt hen niet veranderen, alleen jezelf, en doorzetten in de dingen die jij echt wil.
Zou het helpen als ik af en toe een lekker, geslaagd, vega recept doorstuur? Goed plan 2: deel met elkaar de goed gelukte vega-recepten, in tekst en beeld.

Geslaagde thuismaaltijd. Bloemkoolkaastaart van Ottolenghi, en nog wat frutsels.

Ik ben er inmiddels al enkele jaren heel blij in: de vegetarische en steeds meer de macrobiotische keuken. Wa-is-da-nu-weer-hey? Koken met de seizoenen, met yin en yang, met natuurvoeding, met zeewier en rare ingrediënten als kuzu, shoyu of mirin. Het is een levensweg. Je leert veel beter naar je lijf luisteren en allerlei rotzooi uit de supermarkt mijden. Op de lange duur geeft deze manier van eten je rust en energie. Het is heel gezond voor je darmen. Macrobiotiek betekent letterlijk groot leven en je kunt hierin het beste je nieuwsgierigheid volgen. Dan kom je vanzelf bij een smakelijke kookles uit. Aansluitend bij deze van origine Japanse voedingsleer is de shiatsu: een drukpuntenmassage die energiebanen re-set en je lichaam aardt. Kijk, zo valt alles op z’n plek in het grote geheel.

In september start ik met de opleiding tot Natuurvoedingskok, in Rotterdam bij Gimsel Academy. Maar ook in België is deze opleiding te volgen, bijvoorbeeld bij De Natuurlijke Kookschool.

PS1 Het is geen heel erg overzichtelijke blog geworden… maar ik had zin om van alles te delen.

PS 2 Op deze pagina lees je nòg meer over mijn nieuwe activiteiten in klankmassages en kooklessen.

PS3 Dus hop, op naar de volgende stap in dat hele, hele grote leven… 🙂

Kalmte in Kalmthout (en de weg van macrobiotiek)

Berichtnavigatie


2 gedachten over “Kalmte in Kalmthout (en de weg van macrobiotiek)

  1. Heerlijk allemaal♡ Ik was vorig jaar mei voor het eerst in Kalmthout. Ik kan je aanbevelen er nogmaals te gaan in de lente. Vast geen straf om nog een keer te gaan.Het is er zo fijn.

    En leuk Natuurvoedingskok! Past je.
    X

    1. Dank je, ik verheug me er ook op. Maak ik in een handomdraai zelf die heerlijke lunch
      Ja mooi hè, Kalmthout. Maar het Rotterdamse arboretum is ook top!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *