Een tijdje geleden zag ik Kees van Kooten in Kunststof (elke zondagmiddag, Nederland 2). Hij had een dichtbundel vertaald uit het Engels. En hij zei iets over het geluk van de kunst: ‘Als ik iets lees en ik denk ah. Dan is dat geluk. En dat is het enige doel van kunst. Dat ik even iets voel als ah.’ Nu kan ik in een weblog natuurlijk moeilijk voordoen hoe hij dat deed: ah! Maar hij bedoelde een gelukskriebel. Niks meer, niks minder. Een vlinder die op je hand landt. Een merel die precies voor jouw raam een solo aanvangt. De kat die snorrend voor de kachel zit, met een vacht als een gestoomde deken. Mijn buurman die een doos potloden aan mijn zoon geeft, en zegt: dag kleine vriend, maak maar weer een mooie tekening voor Rinus. De geur van rottend blad en schimmel en oude paddestoelen en zwavel, momenteel hier in het bos. Ah! Ik vond het prettig om van een groot artiest als Kees van Kooten te horen wat kunst allemaal niet is: niks elitair, niks interessant, niks blasé, niks ingewikkeld, niks dan ah! En als je blij wordt, dan is dat genoeg, vond hij. Nou. En wie gaat nu bepalen welke kunstuitingen wij nog subsidie geven. Wie maakt ons gelukkig? Ah! Want kunst is – aldus de knokploeg van Geert Wilders – een linkse hobby. Wat zijn rechtse hobby’s? Gisteravond bezocht ik een concert van het Párkányi strijkkwartet, in de plaatselijke kerk. Het zag er grijs en wit. Ik bedoel echt oude mensen uit het rijke kakbuurtje Hillegersberg, die op hun rechtse kousenvoeten naar de kerk waren geschuifeld om de blijde boodschap van een vioolconcert te beluisteren. Dit concert werd gesubsidieerd door het Fonds Podiumkunsten NL, het Prins Bernhard Cultuurfonds, Elise Mathilde, Stichting Bevordering Volkskracht, Koninklijke ERU en de Rabobank.
Ah! Naast me zat een dame van minstens 110. Uit haar kin groeiden grijze haren als naaigaren. Ah! Ze zei heel oplettend tussen een Andante en een Allegretto van Mozart: ‘Dit mogen ze nog eens spelen.’ Ik had zo’n zin om haar kin te epileren. Maar ik keek weg. En luisterde naar de tragische herfststemmingen van Brahms. Oh!

kunst is geluk

Berichtnavigatie


0 gedachten over “kunst is geluk

  1. Kees heeft gelijk, maar kunst is natuurlijk ook oh en ai en oei en zelfs af en toe uhhhhh… Misschien is kunst dat wat je zintuigen en je dagelijkse beleving van de wereld en jezelf even doet ‘perplexen’, doet stilstaan. Maar laten we hier op jouw blog maar even niet gaan discussiëren over wat kunst is. Dat doen we wel na afloop van de presentazione van je nieuwe boek ;).

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *