In La Maison raakt een man gefascineerd door een verlaten huis. Hij belandt bij een jonge vrouw, die het huis niet kwijt wil, omdat het vol met haar jeugdherinneringen zit. ‘Mijn moeder deed niets met haar vrijheid na de scheiding,’ huilt ze. ‘En mijn vader… Mijn vader liet zich gaan.’ Waarom gingen ze uit elkaar, vraagt ze aan deze man, bij wie ze zich laat gaan. Omdat, lieve schat, de mens een polygaam wezen is dat ertoe neigt verliefd te worden op medewezens. Omdat het romantisch huwelijk een schitterend korset met een overdaad aan knoopjes is. En soms, soms scheiden mensen omdat de prinses in erwtensoep verandert. Of omdat de prins de giftige Australische rietpad blijkt te zijn. Maar dat komt gelukkig zelden voor.
La Maison