Jongetje van zes is ontroostbaar omdat hij achter de computer wordt weggesleept voor het bos. Hij zwijgt. Het bos zwijgt trouwens ook. De bomen en de manshoge zuring druipen. In de verte proberen een vader en moeder met hun kinderen vliegers op te laten. Het lukt de kinderen. Het jongetje en ik eten een boterham. Hij zwijgt nog steeds. Dan komen we bij de greppel. ‘Zullen we slootje springen,’ vraag ik.
‘Best.’
Ik doe het voor. Jongetje barst in lachen uit. ‘Je deed gek met je benen,’ giert hij.
‘Jij dan.’
Hij neemt een aanloop. Hij komt niet meer bij van het lachen. We springen nog dertig keer. Hij vindt het een leuk spelletje; vooral als ik scheef door de lucht zeil.
Slootje springen