tuinfeest

Een tijd geleden stuurde een man me een filmpje van het pianoduo Anderson & Roe. Ik bekeek het en schreef hem: dit ziet eruit als goeie seks. Hij mailde terug: goh, zo had ik het nog niet bekeken. Al vrij snel daarna verwaterde ons contact, maar waarschijnlijk om andere redenen. Misschien smeden wij onze vriendschappen lang voordat wij aan die vriendschappen toe zijn; in onze kindertijd. Vanmiddag was ik op het tuinfeest van een oude vriend. We hebben zitten rekenen hoelang we elkaar nu kennen. Volgens hem toch zeker 30 jaar. Ik betwijfel dit. Maar hij kwam met keiharde bewijzen: het ontbijt dat ik hem voor zijn 26e verjaardag bracht, met een schoolvriendinnetje. Ik was toen 14! Dit moet geweest zijn vlak na zijn bijna dodelijke water-meditatie-dieet-fase in New York. Enfin, we kennen elkaar lang. We deelden in die tijd ook een keer het bed, maar het werd nooit een tango van Anderson & Roe. Soms zagen we elkaar jaren niet. Hij bouwde aan een carrière, als kapper, want, zei hij, van hard werken word ik gezonder. Ik zocht in mijn eigen wereld mijn eigen carrière, maar als wat eigenlijk. Hij vond een partner. En kreeg een dochtertje met de veelzeggende naam Nubia. Wereld. Hoe gaan de dingen. Niet helemaal perfect. Inmiddels leeft hij weer alleen, een weldaad voor zijn identiteit noemt hij dat. Hij musiceert weer. Doet dit. Onderneemt dat. In de tuin verzamelden zich muzikanten uit alle windstreken en de tuin vulde zich met gitaar, banjo, violen, een trommel. De dingen gaan niet perfect. Ook ik leef sinds enkele jaren alleen. Ik doe dit, dat, hier, daar. Ik luisterde naar de muziek en keek de tuin rond. Een antiek scheef kastje in pastelblauw en wit stond in een hoek. Eigenlijk, dacht ik, is er in 30 jaar niets veranderd. Mijn oude vriend is nog steeds een tikje hippie, inmiddels 55, en grijzend. Maar de muziek, de mensen, en inmiddels al hun kinderen. De generaties en hun gedachten zetten zich voort. Er zaten een paar kinderen op de trampoline. Een paar anderen hingen op de schommel, en nog een paar dreven in het bad. De tuinslang kroop door de tuin, de kippebotjes van de barbecue stapelden zich op. De berg lege bierflesjes groeide gestaag en hier en daar staken mensen na jaren weer eens een sigaret op. Wat een feest. En opeens moest ik denken aan de tango volgens Anderson & Roe. En ik ging naar huis.