Een van de charmes van het Internationaal Filmfestival is dat de regisseur de voorstelling in- en uitleidt. Zo ook Emmanuel Mouret. Un baiser, s’il vous plait gaat over verlangen, zei hij, over de behoefte aan lichamelijke affectie. Mouret stotterde in ongemakkelijk Engels en keek de bomvolle, doodstille zaal in. Konden wij hem eigenlijk verstaan, begrepen wij dat punt van het verlangen? Wij, publiek, grinnikten en loeiden als een januaristorm: ‘Yeaaaaah.’ En toen bekeken wij de regisseur in zijn rol als stuntelige jongeman die naar intimiteit verlangt. Zijn beste vriendin levert hem de dienst. Voetje voor voetje verkennen ze elkaars hartsbevriende lijven. En ze worden tot hun schrik verliefd. Dan begint – uiteraard – de ellende, want verlangen is mooi, maar gedijt het beste in de gedachte.
Marinet Haitsma
taaldier, juf, macrobio-kok