Tienduizenden mensen slenteren over de Maasboulevard voor de Wereldhavendagen. Een paar kilometer verderop luisteren vijftig mensen tussen twee autobomwrakken naar hiphop-opinies over de rol van kunst in de media; oorlog, globalisering. Vooral Vincent van Gerven Oei is zo goed in moeilijke woorden, dat hij zich soms verslikt. Maar de autobomwrakken zijn niets dan verrot staal, roestbakken. Schrijver Chris Keulemans zegt: “Ooit werd er in gereden, er werd voor gespaard. En soms werd er de verkeerde straat mee ingereden.” Die verkeerde straat was op 5 maart Al Mutanabbi Street (Baghdad), een cultureel ontmoetingspunt voor schrijvers, dichters en kunstenaars; 38 mensen kwamen om. Via een lange, bureaucratische reis kwamen de autowrakken naar Nederland. Hier staan ze nu waardeloos te zijn. “Kunst begint bij een nulpunt,” zegt Keulemans. “Het nulpunt waarop iemand begint na te denken. Een vraag stelt.” Ik duik dieper in mijn jas en vraag me af hoe 200 kilo springstof klinkt: de knal die Al Mutanabbi Street in een krater veranderde.
Marinet Haitsma
taaldier, juf, macrobio-kok
hoi Marinet,
leuke verhaaltjes schrijf je over rotterdam.
ik was ook op het wdw festival en zag de wrakken.
Ik dacht dat het zelfmoordcommando auto’s waren.
doe de groeten aan bruine muis en de boys.