Boefjes

Plotseling scoort ene Boef een grote hit. Ik moet terug in het nieuws; vorig jaar was hij in de media als irritante vlogger die autoriteiten schoffeerde. Nu heeft hij zijn eigen You Tube kanaal en gaat viral met een zelf geproduceerde cd. Tijdens mijn lessen hoor ik de afgelopen weken steeds vaker het nummer Habiba uit de oordopjes van mijn leerlingen. Mijn zonen wijzen me op de clip. Tja, ik begrijp de muziek van jongeren niet helemaal meer – guess I’m getting old – maar dit is een grappig nummer met een lekker refrein. De tekst vertelt een klassiek verhaal over een jongen op straat, met foute vrienden, in de criminaliteit, een jongen die zijn meisje vraagt niet te verliefd op hem te zijn; dat zorgt immers voor gedoe, en hij heeft haar niets te bieden.
Mijn leerlingen zingen mee. Om ze te motiveren, beloof ik hun om aan het eind van de les Habiba te draaien via de beamer. De respons is groot. ‘Ja mevrouw, doe, doe!’
Ik wijs naar hun oefenprogramma Nederlands in de pc: ‘Straks, meiden, eerst deze les af.’
Ze gniffelen en richten zich op de oefeningen.
Als ik de clip dan eindelijk aanzet, gaan ze helemaal los. Ze dansen en joelen. Klasgenoten filmen het en hup: ze zetten het op Snapchat. Ik moet lachen, en zachtjes neurie ik het liedje mee.
Wanneer ik dit een paar dagen later herhaal, nu in mijn apothekersklas, met meiden die me regelmatig op donuts en sterke verhalen fêteren, valt hun mond verbaasd open: ‘Mevrouw, kent u dit nummer, hoe kan dat!?’
Ik draai de volumeknop voluit en imiteer rapper Boef met een mislukt straat-accent: ‘Habiba…. word niet te verliefd op mij, azina… ik ga met dieven… waarom stress je mij…’
De meiden gieren het uit en grijpen naar hun smartphones. Plotseling springen ze op me af en roepen: ‘Mevrouw, doe nog een keer, alstublieft, doe nog een keer voor ons!’
Ik draai met mijn heupen… maar als ik hoor dat ze me voor Snapchat willen filmen met mijn miserabele Boef-imitatie, houd ik direct halt.
Ze smeken vergeefs om het dansje, camera’s nog in de aanslag.
‘Niks ervan, en nou wegwezen,’ roep ik.
Ze kijken zo sip. Dus vooruit dan maar: ‘Ik beloof dat ik volgende les exclusief voor jullie mijn Habiba-playback doe. Dan mogen jullie me Snapchatten. Als je er maar iets aardigs bij zet, en me niet dist.’
Ze beloven het juichend: ‘Mevrouw, cool, dan kunnen we iedereen laten zien, dat we de gaafste docent ever hebben!’
Ja ja..