De Nieuwe Revue. Nieuwe Show. En ik zat vlak voor een snijdende lach. Links van me klonk de hikkende lach. Drie rijen voor me klonk een smekende lach. Vanaf het balkon schoot een nasale lach over me heen. Midden links klonk regelmatig een lachsalvo. Zelf moest ik bijna huilen, omdat rechts voor op het podium mijn broer zat, die zo mooi piano speelt dat niemand het merkt.
André van Duin