Op de zevende traptrede ligt een propje donkerbruin naaigaren. Ik blaas het weg maar het blijft liggen en komt in beweging. Acht draadjes rekken zich uit boven het propje. Het lijfje komt omhoog en de poten vouwen zich uit. ‘Oh, hallo spin.’ Als ze haar traphoekje heeft gecontroleerd, vouwt ze zich weer in. Het lijfje zakt naar beneden, de poten liggen er gestrekt overheen. Ze wordt urenlang weer een prop naaigaren; en alle microbeestjes geloven het.

Spin

Berichtnavigatie


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *