Ik draaide honderden gestreepte overhemd-klanten bij de benzinepomp, hoorde Think! op de radio en had zin om het volume op te schroeven naar miljoen streepjes. Tegen dit soort gospelblues kan geen Nederlandse kerk op. Let your mind go, let yourself be free… We zouden de wereld omtoveren in een dansvloer. We zouden net als Aretha Franklin de hemel naar beneden dansen, in een rafelige soepjurk, op sloffen – eindelijk verlost van de krankzinnige modebeelden uit Parijs. Maar mijn collega danste zo woest dat ze haar knie verdraaide en naar huis moest. En ik stond weer urenlang alleen achter de kassa, kreeg amper tijd om adem te halen, omdat men in dit door Economie gedreven land altijd haast heeft, en ik vergat dat ik ooit dansen wou.
bid en werk