Zelden zag ik de kwelling van verliefdheid zo adembenemend beschreven als in Elf, door Enne Koens (Hollands Maandblad 6/7). In amper twee pagina’s schetst ze toenadering, begeerte, verwarring en afscheid tussen twee kinderen van elf. Jongetje kerft zijn letter in een boom, en een groot hart. Als hij het meisje het mes geeft, loopt ze weg.
Nadat het logeervriendje weg is, begrijpt ze dat ze hem mist. Leegte. Ze vraagt zich af of ze verliefd geworden is. Ze belt het jongetje op en maakt het uit. Hij huilt. “Kom je nog wel logeren?” vraagt hij. Nee.
Ze hangt op, pakt een mes en kerft haar letter bij de zijne, bij het hart in de boom.
Enne Koens