My life as a dog

De eerste blog met mijn nieuwe pup. Eigenlijk durf ik nog geen woorden aan Sara te wijden, want ze is nog zo onaf. Wie ben ik om zo’n klein hondje allerlei eigenschappen toe te dichten. Op dit moment heeft ze zich trouwens verstopt achter een doos in de keuken, omdat ik met de stofzuiger bezig was.
Sara is nu twee weken bij ons, ze is precies tien weken. Ze maakt veel kans op een terugkerende rol in deze blogs – die als enige charme misschien hebben dat ze doorgaan, zoals alle gewone dingen.
Een goede vriend zei: “Zou je niet een jaartje wachten? Na Wiedes.”
Dat had gekund. En opeens loopt het weer anders. Opeens hak je de knoop door en besluit je een nieuw leven aan te gaan met een hondenmaatje.
Ik doe zowel Wiedes als Saartje geen recht wanneer ik deze foxen met elkaar vergelijk. Wiedes was een heer, Saartje wordt een madammeke. Een snoezig, stout foxje met een heel eigen temperament. Ze bespeelt een breed palet aan vocale toonhoogten om haar wensen en bezwaren kenbaar te maken. Wat is het prachtig om een pakketje ‘hond’ thuis te krijgen dat zich in korte tijd laat uitpakken en als snel begint te bewegen als een echte hond. Ze kijkt naar me omhoog met een blik van: ik moet jou in de smiezen houden, want er komen regelmatig brokjes uit je handen naar me toe. Ja ja… wie bespeelt wie…