Kaj vroeg wat er gebeurt, omdat ik wegkroop, in het laken, in het vogelhuis. Maar ik wist het niet. Dus ik lag in zijn armen, vast, en staarde naar het dak van hout, voorbij zijn fluistergezicht. Wat gebeurt er. Eigenlijk: niets. Afgezien van de spinnen, die draden weefden in de nok, als een klamboe van tranen.

spinnendraden

Berichtnavigatie


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *