taaldier, juf, macrobio-kok
De tramconducteur leest z’n krantje. Daarna staart hij minutenlang uit het raam, wijdbeens. Hij heeft niet in de gaten dat achter hem een reiziger staat die hem kil observeert. Wat een engerd. Misschien beraamt deze man een aanslag, en bedenkt
Lees verder
De laatste weken praat ik niet meer over geld. Ik denk er steeds minder over na. Het is een abstract universum, een illusie die van me weg raakt als een ruimteschip. Het dagelijks leven daarentegen wordt steeds gelukkiger en: concreter.
Lees verderVoor dag en dauw spring ik op de fiets. Naar de tram. Werken. Ik spurt door mijn straatje, waar iedereen nog slaapt, behalve een enkel schoolbusje. Ik kijk naar de tegels. Er ligt een opgevouwen briefje. Ik roep hela, hola
Lees verder
In de vroege ochtend komt ze naast me zitten. Ik tuur nog slaperig uit het raam. Zij neemt direct haar handtas op schoot en opent deze. Mijn ogen glijden omlaag; loom kijk ik mee in haar privéleven. Ze schikt haar
Lees verder
In de vroege ochtend sukkel ik per tram naar mijn werk. Nu het vroeger licht is, zie ik de stad weer ontwaken. En dat is fijn. De etalages vol design. De moeders die hun kind op de fiets tillen. Een
Lees verder