Wat. Wat als. Je de woorden hun plek kon teruggeven. Als je de woorden bij je droeg. De taal omhelsde, als een kind in een mandje. De zinnen vasthield, als een bloemenzee. Wanneer je de zinnen, de alinea’s, de hoofdstukken in je hart had, als een geheim geheim; want sommige geheimen zijn openbaar, ze zijn al duizend keer verteld. Andere zijn zo geheim dat ze nog ontdekt moeten worden. Hun naam nog krijgen. En hun verhaal nog gaan vertellen. En als je dat verhaal dan uitstrooide, als de as van een dierbare.
tastbaarheid