varkens die blaffen

De dag begon met ruzie met een mevrouw van Zilveren Kruis Achmea. Ze vroeg wat ik wilde en ik vertelde: een nieuwe datum opgeven voor mijn betaling. Ze antwoordde dat dat niet kon. Ik zei in de hoorn dat ik wilde onderhandelen, aangezien ik vanaf de vijfentwintigste weer kan… Nee mevrouw, dat zal niet gaan, en u hoeft niet tegen mij te schreeuwen. Zo stonden we hoorn aan hoorn. En het eindigde met mijn ferme klap op tafel en een welgemeend: U doet maar. De rest van de dag probeerde ik deze onbekende mevrouw te vergeten. Dus ik keek om me heen.
En ik kon schrijven over de doodgereden gans. Langs de weg lag hij, als een opgeknoopte dweil, opgevouwen rond zijn as, opzij gelegd door de automobilist. Even verderop vouwden twee zwanen hun gedachten onder hun vleugels. Ach, genoeg ganzen ook, niet erg. Ik zou ook kunnen schrijven over de twee varkens. Enorm, heel roze, heel behaard, heel pittige karakters. Ze hebben elkaar schrammen bezorgd. Op een dag keek ik hoe ze de wei in werden gelaten. Nou ja, een stukje wei. Ze begonnen te huppelen en te springen. En toen klonk er geblaf. Blaffende varkens, die kende ik niet: baf baf baf baf! Ik kan sowieso niet aan varkens denken zonder aan Blasius te denken, het gemene varken uit de roman Het Licht. Van Torgny Lindgren. Dat varken eet een baby. En daarom krijgt hij straf van de paar dorpelingen die de pest hebben overleefd. Lees het boek, zou ik zeggen. Zij creëren hun eigen nieuwe orde van recht en onrecht. Blasius valt in de categorie onrecht. Onjuist. Boeten moet hij dus, dat voelen de dorpelingen. Ze hangen hem ondersteboven in een boom. Maar na een paar dagen maken ze hem weer los. Blasius is het weinige leven dat hun nog resteert. Dus heeft hij genoeg geboet. Hij mag weer terug naar zijn kot. Blasius geeft soms ook licht. Een fluorescerend schijnsel over zijn huid, dat heeft te maken met de verrotting en bepaalde vitamines. Dankzij Blasius leerde ik dat varkens mensen kunnen eten. En niet altijd schattig zijn. Maar soms ronduit wreed. En misschien hou ik daarom nog meer van ze.