Beckett’s witte moment

Annemarie Prins vertelde gisteravond in zomergasten over ‘het witte moment’ van Samuel Beckett. Het witte moment krijgen we wanneer wij uit ons leven worden gestoten. Door een crisis. Een verhuizing, een sterfgeval. Het witte moment confronteert ons met onze angsten, blinde vlekken en… met onze creativiteit. Volgens Beckett moeten we het witte moment koesteren. Dat doet kunstenares Louise Bourgeois, over wie Prins een adembenemende documentaire liet zien; Bourgeois maakte huizenhoge spinnen van brons en noemde ze Maman. En plotseling zat ik in het witte moment: de spin die ik ooit voor een vriend tekende. En de vriend vroeg: wat wil die spin. En ik zei: mij. Mij. Helemaal. Hebben. Ik ben haar maaltijd, haar bromvlieg, haar voeding. Ze vreet me op, rent weg, en weeft het volgende web. Die mooie, slanke, zwarte spin.