bucketlist

Na dit drukke en feestelijke jaar stelde ik mijn man voor om allebei een lijstje te maken met levenswensen. En dat dan op oudjaarsavond aan elkaar voorleggen.

Toen kwamen er rare dingen in me op. Want ik heb dus geen wens om de wereld rond te reizen. Ik hoef ook niet ondersteboven aan een vliegtuig te hangen boven een adembenemend ravijn. Onder water knuffelen met een reuzeninktvis staat er ook niet bij.

Ja, ik zou best les willen hebben van een meesterbakker en echt, echt, echt een geweldige taart bakken. Niet zo’n ingestort, veel te zoet en plakkerig, halfgaar ding zoals meestal uit mijn oven komt. Overigens volgde ik jaren geleden een workshop bij Robèrt van Beckhoven – wie weet komt het ooit tot een vervolg. Nou, ik hoef ook niet bij een president of popster op bezoek. Ik wil het liefst close blijven met de paar vrienden die mij in het hart geraakt en gehecht hebben, die me in tranen krijgen, nederig en dankbaar.
Eh… ik droom niet van India, een treinreis naar Zwitserland zou ik al super vinden. Wat betreft wonen: in een molen zal ik me optimaal voelen. Een vuurtoren mag ook. Maar het allerliefst in de natuur, zodat ik de stilte, die we zijn verloren, weer kan horen.

Andere dingen op mijn bucketlist:

elke maand een boek lezen
elke maand een museum bezoeken
helemaal offline gaan

Nou. Verder had ik nog deze wensen.

slank blijven (sinds een paar jaar blijft elk likje slagroom aan mijn kont en bovenbenen hangen, het enige voordeel is dat ik eindelijk tieten heb)
gezond blijven (de dingen die ja, nu al! beginnen te haperen: gewrichten, gehoor, ogen, rug, hormonen)
populair / geslaagd zijn (juf Nederlands bleek niet bepaald een beroep waar je een lintje mee verdient, ik ben vaak voor rotte vis uitgemaakt, en wat betreft het schrijven: na 12 jaar! bloggen ligt het bezoekersaantal hier rond de 600 per dag, en ik ben gestopt met facebook omdat ik dat gedoe met likes niet vatte, ik ben nooit deel geweest van een vriendinnengroepje, bijvoorbeeld met zijn allen op citytrip, of je leven lang deel zijn van een bende blije, feestende vrouwen die elkaar de hele nacht kunnen bellen)
voldoening putten uit (altruïsten om me heen ervaren geluk door goede daden, maar ik voel schaamte of ongemak in het sociale verkeer, alle dingen die fout kunnen gaan, twee of drie zoenen, wel of geen hug, doorvragen naar een overleden familielid of leefde die nog, vooral de drukte in de stad maakt dat ik weg wil rennen, maar… ik word blij van bijvoorbeeld de vogels in mijn tuin; dieren hebben een prettig sociaal schijt aan wat anderen vinden; ze slachten elkaar niet massaal af, noch sluiten ze elkaar met miljoenen op in een megastal of een kamp. Natuurlijk zijn dieren wreed, maar nooit op zo’n destructieve, egoïstische manier als wij, homo sapiens, die in tweehonderd jaar een evolutie van tienduizenden jaren naar de klote hebben geholpen)

Hm. De lijst is nog niet klaar. Misschien maar goed ook. Op naar middernacht – wie weet verzin ik er nog iets spectaculairs bij.

Veel geluk en vrede voor 2019!