De oerknal van Julian Assange

Volgens mij was het ergens in 1995. De kranten schreven uitgebreide artikelen over De Digitale Snelweg. We werden gewaarschuwd; want die kwam eraan. En het was bepaald niet niks. Nederland moest oppassen niet achter te blijven bij de ontwikkelingen in de wereld. Het was een kwestie van tijd: een infrastructuur via glasvezelkabels, waarlangs razendsnel eindeloze hoeveelheden data verstuurd konden worden. Ik kon me er niets bij voorstellen. De journalisten waarschijnlijk ook niet, gezien de infantiele illustraties destijds van autosnelwegen door het luchtruim. Tegenwoordig lééft de mens in virtuele werelden. De digitale snelweg is een virtuele melkweg geworden. Via die snelweg bewegen we ons in seconden van Europa naar Azië en naar de VS. Het is bijna telepathie. En hebben we ooit een rijbewijs hoeven behalen voor deelname aan die snelweg? Het internet is vogelvrij, al sinds de begindagen. Toen zat ik nog te worstelen met een cd van CompuServe, die me beloofde dat ik in één avond online zou zijn. Met inbelnummers werd verbinding gezocht – tieda tieda, zei de handshake – met een server ver weg. Zolang ik online was, was mijn telefoon in gesprek. Dus kocht ik snel een mobiel, om tijdens het internetten toch bereikbaar te zijn. Minutenlang duurde het voordat een pagina geladen was. Downloaden deed ik vertwijfeld, want het duurde soms een uur om iets binnen te halen; ik woog af of mijn telefoonrekening dat aankon. Geweldige tijden. Bizarre e-mailadressen. Inmiddels alweer antiek. Na het klassieke inbellen kwam er ISDN. En al snel had ik een glasvezelverbinding via UPC. Daarna nog een paar jaar geklooid met ADSL (wie hoor je er nog over?). En nu alles via één draadloos modem, zodat ik zelfs in bad kan surfen. En de digitale snelweg, tja… heeft vele deelnemers, vervoermiddelen. Wegpiraten. Spookrijders. Wikileaks. Julian Assange. Vandaag werd hij ‘gearresteerd’ in Engeland. Op welke gronden? Wat voor leven leidt die man. Heeft zijn werk nog iets met journalistiek te maken of is het vooral vuile was buiten hangen, met internationale poepvlekken die me niks interesseren? “De geest is uit de fles,” zei een internetjournalist gisteren bij DWDD. De informatie van Wikileaks kan nooit meer van het net verdwijnen. Het principe van internet is een doorgeefluik. Een nooit-ophoudend-Droste-effect. Gaat door en door en door en door en door. Dat is geen digitale snelweg meer. Het is een Allesverwoestend Zwart Gat…