Ik bezocht Wim Helsen in theater Zuidplein. En hij zei tegen me, hij zei, je mag blij zijn wanneer je niets te beweren hebt. Dat je enige zekerheid is dat je sterft, al is het niet van geluk. Je mag, nee, je moet blij zijn dat jij het bent, die steeds de verkeerde grap maakt bij de bakker of de slager. Dat jij zulke zinnen zegt die niemand begrijpt, dat men altijd zo naar je staart. Zo van: wie is die. En wat je ook uitkraamde, als dat allemaal slechts was, om de lach te winnen of de liefde te wekken. Dan was dat ook goed. Zoiets zei Wim Helsen, in Het uur van de prutser.
Het uur van de prutser