Om echt in de macrobiotiek te duiken, ging ik deze zomer met een vriendinneke naar de Natuurlijke Kookschool in West-Malle, België. Pas nadat ik zeker wist dat ik een kamer voor mezelf had – en niet op een slaapzaal – meldde ik me echt aan. Wat stond ons te wachten? Met enige huiver las ik: dagelijks kooklessen, een gembercompres, meditatie, shiatsu, uitleg over de grondbeginselen van de macrobiotiek. Bij aankomst bleek dat er twee verschillende groepen waren: de yogagroep en de kookgroep. In de loop van de dagen splitsten wij ons steeds meer op; zij waren meer van de beweging, wij zorgden voor de maaltijden.
’s Morgens na een ontbijt van misosoep en dikke havermout zaten wij van 10 tot 12 uur in de keuken bij chefkok Mieke Vervecken. Daar leek het een alchemistisch lab; overal pannetjes met restjes voedsel. Tilde je een deksel op dan trof je een prut van uienboter of koolsnippers, een ingedikte rijstpap of slierten zeewier. De keuken was doordrenkt van een zware stooflucht, waar ik ’s morgens bijna van omviel; toch bleek elke maaltijd een feestje van kleuren, smaken en texturen. Wij zaten in een hoek van de koele ruimte op ons klapstoeltje; zes meiden van diverse generaties, van een jonge danseres tot een ervaren actrice en een schrijfster. Terwijl Mieke uitleg gaf, maakten wij aantekeningen en keken haar kunst af. Haar assistente deed veel snijwerk, Mieke zelf kookte en bakte, en elke stap lichtte zij toe, met verhalen en voorbeelden. Al snel bleken wij onbenullen in de mysteriën van de macrobiotiek. Mieke mocht het niet hardop noemen, maar wij ontdekten dat ze jarenlang als privékok voor het koningshuis van Abu Dhabi werkte, en jarenlang de vaste kok was voor het befaamde dansgezelschap Rosas-P.A.R.T.S.
Steeds stiller hoorden wij aan, en ondertussen steeds meer opgetogen en giechelig. Dan, rond 12 uur, in de tuin de lunch van ongeveer zes gerechtjes, die we gezamenlijk of al toeziend hadden bereid. Na de lunch een rustpauze, dan een yogales, en van 4 tot 6 uur opnieuw kookles in de keuken; bereiden van de avondmaaltijd. (En hoewel we dus drie keer per dag warm aten, bleken we allemaal een paar kilo lichter na deze week.)
Zo ging het vijf dagen lang – en hoe ontzettend leerzaam was dit. Om letterlijk bij iemand in de keuken te kijken en mee te roeren in de pannen! Ik ken de macrobiotiek al vanuit mijn jeugd, toen het onder de geitenwollen-sokken-club viel. Thuis werd er druk geëxperimenteerd met keiharde broden, zurige soepen en rinse vlierbessiroop. Toch keek ik als kleintje al mee, en begon rond mijn tiende zelf dingen te proberen. Eén van mijn eerste vegetarische gerechten was Pilav, een rijstgerecht met noten en zuidvruchten, en zelf vond ik het zalig. Mocht ik eens mee met een huisvriend naar Amsterdam, dan at hij met mij bij restaurant The Golden Temple – het zit er nog steeds – waar ze bananenbrood hadden en geurige Indiase curry’s. Ik was diep onder de indruk.
Toen ik als studente in Rotterdam kwam wonen, zocht ik direct naar een scharrelslager. Ja, nu ligt het biologische vlees bij Albert Heijn, maar eind jaren ’80 had je voornamelijk slagerij De Groene Weg en daarnaast zat het Oost-West-Centrum, met een spirituele boekhandel en een cafeetje. Inmiddels is dit centrum uitgegroeid tot de succesvolle Groene Passage, waar de beste reform-supermarkt van Nederland zit, een wereldwinkel, een woonwinkel, en natuurlijk: het lekkerste vega-restaurant Spirit, dat nu ook een locatie in Amsterdam heeft.
Kokkin Mieke kende Spirit, en ja: daar kun je goed eten, vond ze. Boven Spirit zit de opleiding, waar ik vele cursussen heb gevolgd om te leren koken met vreemde producten als miso, kuzu, sobanoedels, shoyu of gomasio.
Ik weet niet waarom, maar deze keuken boeit me mateloos, en hoe meer ik erover leer, hoe meer ik ermee wil werken. Het voelt altijd als waar; echt eten, met pure ingrediënten, gemaakt volgens methoden uit Japan of India. Waarom zijn trends als keto, raw of vegan zo aangeslagen, en blijft de macrobiotiek in een stoffig hoekje liggen? Geen idee. Er zitten aspecten aan die onbetwist leiden tot een veel betere energiehuishouding, gezonde darmflora en betere hormoonbalans. Mensen met ingewikkelde allergieën worden door artsen doorverwezen naar deze manier van eten. Maar ja, goed voor jezelf zorgen is wel tijdrovend, en vaak hebben we thuis alles op de traditionele manier geleerd: aardappels-groente-vlees. We zijn opgegroeid met ideeën gebaseerd op marketing: melk drinken zou gezond zijn (niet dus) en zonder vlees zou je niet voldoende eiwitten binnenkrijgen (onzin). We eten brood dat slap is als een plakje cake, producten uit pakjes die ontploffen van suiker, en voeding vol met hormonen of antibiotica.
Waarom?! Het kan zoveel simpeler, zoveel logischer. Wil je meer weten over natuurlijke voeding of over macrobiotiek, dan zijn er veel boeken en cursussen die je op weg kunnen helpen. Een greep uit de mogelijkheden:
Kookboeken
Puur en vegetarisch – Tine Tomme, Marijke De Coninck
Soul Kitchen – Tine Tomme, Kim Vercoutere
Het nieuwe kookboek – Mieke Vervecken
Puur vegetarisch – Peter Berley
Plenty – Yotam Ottolenghi
Groot vegetarisch kookboek – Valerie Ferguson
De wereld van de Happy Pear – Stephen en David Flynn
Cursussen en informatie
Gimsel Academy Rotterdam
Ellis Maat, Dordrecht
De natuurlijke kookschool, West-Malle, België (Mieke en Jan Vervecken)
Nederlandse Vereniging voor Macrobotiek
Heb jij ideeën of tips die ons weer kunnen inspireren? Laat het hier weten, ik hou me aanbevolen.