Ik draaide mijn diensten, achter de kassa, en ik begon eraan te wennen. Dat Kaj ver weg was, verder dan ik ooit kon rekenen. In uren en kilometers. Waar hij vakantie vierde, dat was zo ver, dat de tijd elke betekenis verloor, en dus: was Kaj eigenlijk altijd in de buurt. Zeker nadat ik een teken kreeg; toen ik op een avond door het vochtige weiland achter de Zwarte Plas liep, zag ik iets gifgroens tussen het grasgroen. Ik vond, precies op deze plek, op dit uur, een sleutelbos met adreslabel. De sleutels lagen al jaren in deze modder: ze waren verroest en verweerd. Het adreslabel was nog leesbaar. 71993 Jalamenita Road, Norwalk, CA. Ik klemde de sleutels in mijn hand en stopte ze thuis in de dingendoos.
Mol en de sleutels van Kaj