procesmanagement

Ik ren, ik vlieg, van snelweg naar winkelstraat, en ik kom thuis. Na de lange zomer is het wennen aan de hectiek van Rotterdam-alledag. En de gebeurtenissen daar omheen. Laat ik het zo zeggen: Rotterdam aan de Maas heeft vele gezichten en verrassingen. En er moeten natuurlijk ook nog taartjes gebakken worden! Het is niet dat ze geweldig zijn, of uitzinnig. Het is niet dat ze spectaculair of bijzonder zijn. Het is alles er omheen. Sowieso hou ik meer van proces dan van product of doel. De weg ergens naartoe vind ik vaak een avontuur op zich. Want er bestaan geen fouten, alleen nieuwe ervaringen, zei iemand eens. Enfin, na de thuiskomst uit de drukte en hectiek dus alles omtrent het bakken. Dat brengt rust en concentratie. Het is eh… Ik krijg een idee. Zin! Ik zoek in mijn taartenboek. Check de keukenkast op voorraad. Check de baktijden, dus: hoe haalbaar is het vanavond. Voorpret. Zin. Ik jaag het avondeten er doorheen. Afwassen. Spullen klaarzetten. Een beetje dit, een beetje dat, en wie weet ook nog een snufje zus en zo. Het risico: dat recept en uitvoering niet zullen kloppen… en er een misbaksel ontstaat. Ook prima, maar niet voor de weggeef-centrale van Andere taart. Deze banaanroomtaart is redelijk gelukt. En wordt vanavond genuttigd. Door mij, en mijn bezoek.